HZ. ALİ (ALİ BİN EBU TALİB) – 28 OCAK 661
Sünniler tarafından “Hulefa-yı Raşidin” olarak adlandırılan ilk 4 halifenin sonuncusudur. Hz. Ali oldukça hassas bir dönemde halifeliğe geldi. Bir önceki halife Hz. Osman, muhalifleri tarafından katledilmişti. Şimdi ise Hz. Osman’ın akrabaları, özellikle de Şam valisi Muaviye, halifenin haksız yere öldürüldüğünü düşünerek katillerinin bulunup yargılanmasını istiyorlardı. Yapılan soruşturmada Hz. Osman’ın eşinin, katilleri teşhis edememesi sorunu çözümsüz bıraktı.
O dönemde sahabenin diğer ileri gelenlerinden Talha b. Ubeydullah ve Zübeyr b. Avvam Hz.Ali’ye ettikleri biatın baskı altında gerçekleştiğini söyleyerek biatlarının geçersiz olduğunu söylediler ve Mekke’ye gittiler. Orada İfk Olayı’ndan dolayı Hz. Ali’ye dargın olan Hz. Aişe ile birlikte Hz. Ali’ye muhalefet ettiler. Daha sonra üçlü Basra’ya gidip Hz. Ali’nin atadığı valiyi şehirden attılar. Bunun üzerine halife durumu çözmek için yanında bir orduyla Basra’ya hareket etti. Bazı görüşlere göre taraflar savaşa tutuşmadan anlaşma raddesine gelmişlerdi. Ancak Hz. Ali’nin ordusunda saklanmış olan Hz. Osman’ın katilleri taraflar arasında savaşı ateşledi. Neticede yapılan savaşı Hz. Ali kazandı.
Daha sonra biat etmeyen Muaviye’nin üzerine yüründü. Sıffin denilen mevkide taraflar karşı karşıya geldi. Savaş devam ederken Muaviye iki tarafın hakemlerinin durumu görüşmelerini teklif etti, Hz. Ali kabul etti. Yalnız Allah’ın hakem olduğunu ve dinden çıkıldığını söyleyenler Hz. Ali’nin ordusundan ayrıldılar. Bu kişiler Hariciler olarak adlandırıldı. Bir süre sonra bu grup dinden çıktıkları gerekçesiyle Muaviye ve Hz. Ali’ye aynı gün aynı saatte suikast düzenlemeye kadar verdiler. Muaviye suikasttan kurtuldu. Ancak Hz. Ali Kufe’de sabah namazı için mescide giderken Abdurrahman b. Mülcem tarafından zehirli bir hançerle öldürüldü.