Bu içerik, Aslıhan Aksakal tarafından hazırlanmıştır.
| Bu içerik, misafir yazar tarafından hazırlanmıştır. Siz de Tarih-i Kadim’de kendi içeriğinizi paylaşmak istiyorsanız tıklayın. |
Remil kelimesinin sözlük anlamlarından ilki “kumlu arazi”dir. Kelimenin terim olarak anlamı ise “kaybolan bir şeyin yerini bulmak, merak edilen bir işin sonucunu öğrenmek amacıyla kum üzerine çizilen çizgilerle fal bakmak”tır. Kelimenin terim anlamı ele alındığında, kum ile fal bakan kişilere de “remmal” adı verilmiştir. Remil, kumun olduğu -özellikle çöller- bölgelerde ortaya çıkmıştır.
Remilin “caiz” olup olmadığıyla ilgili İslam’ı benimsemiş toplumlarda tartışmalar vardır.
Kum falı bakmayı meslek edinmiş olan remmaller, remilin aslını Hz. Adem, İdris, Lokman, Yeremya ve Daniel peygamberlere dayandırmıştır. Remmaller geçimini remilden sağladıklarından kum falını caiz gösterme çabasında bulunmuşlardır. Ancak İslam dininde kayıp olanın yerini ve geleceği bilmeye çalışma Allah’a şirk koşmak sayıldığından, remmalleri olumsuz eleştirenler de tarih içerisinde bulunmuştur.
Remil kum üzerine sıralanan her iki nokta arasına çizgi çekilerek bakılan bir faldır.
Kum üzerine soldan sağa doğru dört defa dörder satır, yani toplamda on altı satır, nokta sıralanır. Sıralanan noktalar yine soldan sağa olmak üzere ikişer ikişer birbirine bağlanır. Noktaların birleştirilmesiyle çizgiler meydana gelir. Çıkan şekiller birbiriyle çarpılır ve şekillerin sayısı azaltılır. Kalan son şekil remil kaidelerine bakarak yorumlanır.
Remil zaman içerisinde farklı kültürlere geçmiş ve kaideleri değişiklik göstermiştir.
Farklı coğrafyalara da göç eden remil Batlamyus’un astronomisindeki on altı hanelik şekillere evrilmiştir. Remil bazılarınca bir ilim kabul edilmiş ve kurallarına dair, remil usulüne dair pek çok eser kaleme alınmıştır. Kum falı olarak bilinen remil, bugün hala canlı şekilde yaşayan fal türlerinden biri olmuştur.
Kaynakça
- Aydemir, Emrah, “Remil İlmi ve Divan Şiirine Yansımaları”, Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 2, 2018.
- Çelebi, İlyas, “Remil”, TDV İslâm Ansiklopedisi, Cilt: 34, İstanbul, 2007.